Tag: namiot spotkania

13.04.2025

Łk 22, 14 – 23, 56

Bogactwo treści opisu Męki Pańskiej jest tak wielkie, że tradycyjnie nie dodaje się w tym jednym dniu komentarza, wyjaśnienia w postaci homilii. Zasłuchaj się w te słowa – może w nagraniu, a może przeczytaj je ponownie. Spróbuj wyobrazić sobie to, co działo się w Jerozolimie w tych dniach, jakie emocje, pobudki, przekonania kierowały działaniami (albo zaniechaniami) postaci tej tragicznej historii.

Kim ja będę dzisiaj, albo jutro? Judaszem, który za bardzo uwierzył w siebie? Piotrem, który wiele deklarował, ale zaparł się ostatecznie i uciekł? Jezusem, który w Getsemani cierpiał trwogę osamotnienia? Piłatem, przekonanym o błyskotliwości swojego posunięcia, a w środku będącym po prostu tchórzem? Szymonem – przypadkowo przymuszonym do pomocy skazańcowi, który po prostu chciał iść swoją drogą? Albo tym „łotrem” z Golgoty – którym? W czyjej twarzy tego dramatu ja się odnajdę?

Czytaj dalej Wprowadzenia do namiotu spotkania – kwiecień 2025

03.03.2025

Mk 10, 17-27

„Któż więc może być zbawiony?” to pytanie, które zadaje sobie każdy wierzący człowiek. Pytanie o sedno, cel, to, co najważniejsze na naszej drodze, fundamentalne. Coś, co z ludzkiego punktu widzenia jest niemożliwe – ale co jest darem Boga, który On ofiarował każdemu z nas. Rozumiejąc miłość Boga, staramy się na Jego zaproszenie odpowiadać, każdego dnia stając wobec pytania: co mam uczynić, aby osiągnąć życie wieczne? Co jeszcze? Co bardziej? Co lepiej? Albo inaczej – co mnie jeszcze ogranicza, odwodzi, co utrudnia, nad czym powinienem bardziej popracować? W czym jeszcze za bardzo po ludzku pokładam ufność?

Naucz mnie, Panie, tylko w Tobie pokładać nadzieję, i zrozumieć, że prawdziwie bogaty jest tylko ten, kto jest bogaty przed Tobą. Zaufać całkowicie i w pełni tylko Tobie.

Czytaj dalej Wprowadzenia do namiotu spotkania – marzec 2025

29.01.2024

Mk 4, 1-20

Pan Bóg niezmiennie zastawia przed nami Stół Eucharystii, ale także Stół Słowa – i właśnie dzisiaj podkreśla tak mocno: „Słuchajcie”. Nie bez powodu „wiara rodzi się z tego, co się słyszy” (Rz 10, 17). Dzisiaj usłyszę i rozumiem mniej, może prawie nic; jutro może usłyszę i trafi do mnie więcej – dokładnie jak to jest z tym Bożym Siewcą, którego ziarno wcale nie zawsze trafia na żyzny grunt, aby wydawać owoce. Ile razy Słowo trafia gdzieś obok drogi mojego życia, między kamienie czy ciernie? Ile razy, przez moją nieuwagę, to ziarno Słowa się gdzieś marnuje – nawet jeśli się staram?

Zastanów się, co przeszkadza mi być żyzną glebą dla Bożego Słowa? Co powoduje, że to Słowo nie zawsze może dać takie owoce, jak pragnął by tego Bóg? Poproś, aby na glebie twojego serca Jego Słowo mogło wzrastać i przynosić jak najlepsze owoce.

Czytaj dalej Wprowadzenia do namiotu spotkania – luty 2025